Ο κόσμος εκεί έξω επίσημα πλέον είναι κακός
και τώρα ρομαντικός κανείς πως να υπάρχει πως;
Να σιγοτραγουδάς,κάτω από μπαλκόνια
κάτι ξημερώματα που η αγάπη απ’τα παπούτσια σου λύνει τα κορδόνια
Το τέλος μοιάζει φίλος σου κι εχθρός
και όλο σε χαλάει η ίδια μαχαιριά που πισώπλατα πάντα τρως
και σου έγινε συνήθεια,να μην συνηθίζεις
πως όλα αυτά που θες να αλλάξεις ποτέ σου δεν ορίζεις

Οι ωραίοι κι οι ωραίες θα παίζουν τα θύματα
μοιραίοι και μοιραίες θα ονειρεύονται λούσα και χρήματα
μα εμείς οι δυo θνητοί απλώς,μ’ ένα όνειρο για αποκούμπι
κι ας μοιάζει η ζωή μας,μια ζωή to be or not to be

Οι ωραίοι κι οι ωραίες έχουν τα θέματα
μοιραίοι και μοιραίες καταθέσεις, κουρέματα
μα εμείς οι δυό θνητοί απλώς,μ’ ένα όνειρο για αποκούμπι
κι ας μοιάζει η ζωή μας, μια ζωή to be or not to be

Όσο δεν με γνωρίζεις πάντα εγώ θα φταίω
κι όσο δεν θέλω να σε μάθω επειδή με έφτυσες θα κλαίω
ο κόσμος εκεί έξω αλήθεια όλους τους ρόλους έχει παίξει
το ξέρω αυτό καλό μου όσο τρία και τρία κάνουν έξι

Μα εξάρες δεν έφερα ποτέ σ’ αυτήν τη ζωή μου
γιατί πάντα ένιωθα πως η πληγή του άλλου είναι η δική μου
Γέρασε ο κόσμος με γνώστες ψυχαναλύσεις
Το πρόβλημά σου όμως να ξέρεις στο τέλος μονάχος θα το λύσεις

Μα εξάρες δεν έφερα ποτέ σ’ αυτήν τη ζωή μου
γιατί πάντα ένιωθα πως η πληγή του άλλου είναι η δική μου
Περνάνε τα χρόνια με προκαταλήψεις
κι όλο φοβάσαι τι θα γίνει αν απ’ το πρόβλημα για λίγο λείψεις

Οι ωραίοι κι οι ωραίες θα παίζουν τα θύματα
μοιραίοι και μοιραίες θα ονειρεύονται λούσα και χρήματα
μα εμείς οι δυό θνητοί απλώς,μ’ ένα όνειρο για αποκούμπι
κι ας μοιάζει η ζωή μας, μια ζωή to be or not to be

Οι ωραίες κι οι ωραίοι όλοι έχουμε θέματα
μοιραίοι και μοιραίες όλοι μας με αδιάφορα βλέματα,
κι ένα ζευγάρι λίγο πιο πέρα κάτω απ’ τον ήλιο θα πει:
To be together or not to be

Οι ωραίοι κι οι ωραίες έχουν τα θέματα
μοιραίοι και μοιραίες καταθέσεις, κουρέματα
μα εμείς οι δυό θνητοί απλώς
μ’ ένα όνειρο για αποκούμπι…
κι ας μοιάζει η ζωή μας,μια ζωή to be or not to be