Το 1998 ήταν μια χρονιά μεγάλων αλλαγών για μένα καθώς θα κυκλοφορούσε η πρώτη μου δισκογραφική δουλειά. Ο Μάνος Ξυδούς, ερχόταν συχνά στο μαγαζί που έπαιζα και τραγουδούσα κάπου στο 1995. Μετά απο λίγο καιρό ένα βράδυ στο διάλειμμά μου από τη σκηνή, συναντιώμαστε πάλι στο μπαρ του μαγαζιού. Είπαμε την συνηθισμένη καλησπέρα. Εκεί μου λέει: «Μητσάρα, έλα αύριο από την Minos να κάνουμε ένα δίσκο εκεί πέρα…» Έτσι, ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε στο studio, μέχρι να κατασταλάξουμε στο υλικό και τον ήχο που θέλαμε. Μετά από δύο και κάτι χρόνια, Φεβρουάριο του 1998 κυκλοφορεί «Το σκοτάδι καίγεται» με δώδεκα τραγούδια. Τα έξι από αυτά σε δικούς μου στίχους και μουσική, ενώ «Η αλανιάρα» ήταν σε μουσική δική μου και στίχους που έγραψα με τη Λένα Γαβριηλίδου, μια διασκευή του «Άσε πρώτα να ξεχάσω» σε μουσική που είχε γράψει ο Απόστολος Καλδάρας σε στίχους του Γιώργου Σαμολαδά, το «Για μια γυναίκα τη ζωή μου δεν χαλάω» σε στίχους και μουσική της Πολυξένης Ευσταθίου, το «Μη με λυπάσαι» σε μουσική δική μου και στίχους που γράψαμε με τον Μάνο Ξυδού και ακόμα, το «Τέσσερα τζαι τέσσερα» που είναι παραδοσιακό της Κύπρου. Το «Για μένα μη μιλάς» αγαπήθηκε από τα ραδιόφωνα και γυρίστηκε video clip.

Μια δουλειά που άλλους κριτικούς τους ξένισε, αλλά από τους περισσότερους πήρε πολύ καλές κριτικές και το σημαντικότερο, άντεξε στον χρόνο από την αγάπη του κόσμου.